Grappig hoe iemand je beeldvorming helemaal kan doen veranderen...!
Dagelijks loop ik met onze hond in de natuur, o.a. over mooie, maar ongelijke klinkerpaden met aan weerszijden egaler zandpaadjes. In de buurt zie ik regelmatig wandelaars na gestruikel op de klinkers (met of zonder te foeteren) toch maar het zandpaadje kiezen...
Laatst liep ik een eindje op met een mede-hondeneigenaar en hij bleef bewust over de ongelijke klinkers lopen. Ik vroeg of hij niet liever ook op het zandpad wilde lopen. Hij gaf aan dat veel mensen graag op een vlakke, egale ondergrond lopen. Maar hij kiest er bewust voor om op het ongelijke pad te lopen want: zo traint hij zijn enkels...! Zo blijven zijn enkels soepel en vangen ze daardoor juist ongelijke klinkers of tegels makkelijker op.
Deze frisse blik doet mij niet langer mopperen over ongelijk pad, maar bedenk ik me dat ik mijn enkels aan het trainen ben!