Actie Hongerpot
In het derde kwartaal van 2018 werd weer heel veel geld bijeengebracht voor de voedselprojecten in India en Tanzania.
Dit gebeurt in Brummen door middel van de Hongerpotjes, u ziet ze vast wel eens staan in de winkels (en hopelijk stopt u er ook weleens iets in).
Wat gebeurt er nu eigenlijk met dat geld? Dat kunt u hieronder lezen en misschien voelt u zich dan nog meer bereid om de hongerpotjes iets toe te stoppen.
Op donderdag 1 november bracht Zr. Anna Brigitta een bezoek aan Brummen.
Zij was al een tijdje met verlof in Nederland en werd geopereerd aan eennekhernia.
Hoewel ze nog niet helemaal hersteld was, wilde ze heel graag mensen van de Hongerpot in Brummen ontmoeten, voordat zij weer naar Tanzania terugreisde.
Het was een informatieve, inspirerende bijeenkomst. Anna Brigitta gaf een goed beeld van de situatie in en rond het kamp – zowel de successen als de tegenslagen. Positief is dat het aantal melaatsen afneemt. Er zijn nu 100 in plaats van 200 melaatsen in het begin en er komen weinig nieuwe patiënten bij. Mensen herkennen de eerste tekenen van de ziekte en krijgen dan direct drie maanden lang medicijnen. Dat is voldoende om te genezen.
Het is triest om te zien hoe de vaak oudere melaatsen lijden aan hun verminkingen. Zij hebben medicijnen, verband en goede vaseline nodig.
Veel is ook verbeterd dankzij het schone drinkwater. Daardoor zijn er 90%minder gevallen van besmettelijke ziektes. Zonnepanelen zorgen voor voldoende elektriciteit.
Eenmaal per week brengt Anna Brigitta voedsel naar het kamp (meel, bonen,visjes uit het Victoriameer, groenten, soms wat vet en suiker).Enkele (klein-)kinderen van de melaatsen verbouwen de groenten en zij helpen ook met wegen en sjouwen. Iedere inwoner van het kamp krijgt zijn/haar deel. De familie van de melaatsen maakt het eten klaar. De kleine kinderen van de albino’s en aidspatienten gaan samen met de dorpskinderen naar school. Er volgen nu 155 kinderen Montessori-onderwijs. Zij krijgen elke dag pap gemaakt van“power”flower, een mengsel van mais, rijst, soja, pindameel en suiker.
Oudere kinderen volgen een praktische opleiding van twee tot drie jaar. De naaicursus is in trek bij de meisjes en de jongens leren bijvoorbeeld voor monteur of meubelmaker.
Anna Brigitta heeft al velen van hen aan een baantje geholpen, omdat zij na al die jaren een netwerk heeft opgebouwd van mensen die haar vertrouwen. Maar, waarschuwt ze: Denk erom, niet stelen!
Anna Brigitta vertelde ook over Mr. Mnema, een vroegere leerling van haar,die het voedselproject voor schoolkinderen in Mwanza leidt. De kinderen (in totaal 942) krijgen elke dag maispap met suiker,waardoor ze de lessen kunnen volgen.
Erg indrukwekkend, Zr. Anna Brigitta’s voortdurende zorg voor de mensen daar.
Laten wij ook doorgaan hier in Brummen, blijf de potjes vullen! Bedankt daarvoor!
Meer info: www.hongerpot.nl
