Morieljes horen ook bij de Voorjaarspaddenstoelen, je vindt ze vanaf half maart tot eind mei. . Er waren voorheen vier soorten Morieljes bekend in Nederland: Gewone morielje, Kapjesmorielje, Kegelmorielje en Tuinmorielje. Laatstgenoemde was mij niet bekend en wordt ook niet veel beschreven
Morieljes zijn bijzondere schimmels. Ze hebben een steel en een soort hoed maar het zijn geen ‘gewone’ paddenstoelen. Morieljes behoren tot de zakjeszwammen - ascomyceten en zijn dus verwant aan de kluifzwammen - die er wel wat op lijken - en de bekerzwammen die er totaal niet op lijken. De meeste soorten hebben kalkhoudende grond nodig, dus bij ons komen ze vooral voor in de duinstreek, in Zuid-Limburg, in de Flevopolders en langs de rivieren. Ze zijn vaak saprotroof en groeien bij loofbomen, vooral es en iep. Sommige soorten leven in symbiose met bomen.
Onlangs zijn er dmv DNA onderzoek drie nieuwe soorten bijgekomen:
Hersenkronkelmorielje (Morchella vulgaris) is een nieuwe soort voor ons land. Deze is vrij algemeen in het duingebied, met name in Zuid-Kennemerland, onder es, iep en meidoorn. De hoed is kegelvormig of conisch.*
Morchella americana (heeft nog geen NL naam) is ook nieuw voor Nederland. De soort is inheems in Noord-Amerika maar komt vrij recent ook voor in Europa. Een theorie is dat hij hier geïmporteerd is met plantmateriaal van populieren. Maar het is ook mogelijk dat de minuscule sporen via sterke luchtstromingen Europa hebben bereikt. Er zijn nog te weinig gegevens om dit vast te stellen. Bij ons lijkt het een typische soort voor rivieroevers (veel waarnemingen langs de IJssel), vaak bij populier. Het is een vrij kleine soort die verder wel lijkt op beide soorten hierboven*
Morchella rufobrunea (heeft nog geen NL naam) is de laatste nieuwe soort voor ons land. Het is een mediterrane soort die in het najaar van 2019 is waargenomen in een tuin in Hilversum. Het is de meest noordelijke maar ook de vroegste vondst ooit van deze soort. Normaal vormt hij vruchtlichamen in de winter. Hij groeit in stedelijk gebied, op verstoorde grond en op houtsnippers.*
Gewone Morielje heb ik een keer gevonden bij de Pinksterbloem. Een Kegelmorielje vond ik eens bij voormalige buren bij een rand van de stoep. Kapjesmorieljes stonden eens langs de Baakse weg in Wichmond. De bermen zijn er nu zo hoog begroeid dat de Morieljes niet kunnen groeien, helaas.
Er wordt door de NMV nog steeds onderzoek gedaan naar de Morieljes. Mocht u deze soorten tegen komen laat het me gerust weten.