Ik heb in mijn leven twee verslavingen opgebouwd.
Een in de maand juli / augustus, de ander in de maanden september / oktober. Ik kan dus naadloos van de ene verslaving naar de andere doorschuiven. De ene is bramen plukken en de ander is tamme tukkels zoeken.
Vandaag, op zondag ben ik gefietst naar Hall en Empe om daar langs de kanten van de weg af te stappen en door de struiken, met gevaar voor eigen leven, te reiken naar de grootste bramen die altijd achterin hangen. Ik had 3 bakjes mee voor de oogst.
Na weken geen regen te hebben gehad was het niet raar om te zien dat er hele struiken verdroogd waren. Kleine zielige verschrompelde bramen hingen er in maar kwamen niet door de keuring van de bramenmeester. Even verderop (uiteraard kan ik de exacte locatie niet verklappen) stonden bramenstruiken waarin enorme joekels hingen. Geweldig.
Thuisgekomen was ik blij te zien dat de honden zich rustig hadden gehouden.
Meteen de bramen in het zoute water gelegd om de natuur die zich om de bramen heen had verzameld te verwijderen. Daarna opgezet met suiker en zie, het enige lege potje in huis is nu gevuld met bramenjam. Bramengelei (potjes waren op) moet de komende dagen gegeten worden.
Volgende week weer. Lege potjes over?
Jullie kunnen ze in de tuin zetten van mijn huis, want ik verwacht dan heel veel bramen te hebben geplukt.
Groeten